Οι αστρολόγοι επικαλούνται επίσης τους Μάγους εξ Ανατολών και το αστέρι της Βηθλεέμ. Στη Βαβυλώνα, λέγουν, γνώριζαν πως η αστρική Σύνοδος των Ιχθύων επεδείκνυε ένα νέο άνδρα, που γεννιέται στις Ιουδαϊκές πόλεις της Παλαιστίνης. Αυτό το σπάνιο ουράνιο γεγονός ήταν για τους σοφούς από την Ανατολή σίγουρο σημείο για την γέννηση ενός πνευματικού ηγέτη. Έτσι από όλο τον αστρολογικό συσχετισμό αναγνωρίσθηκε, όχι μόνο το γεγονός της γεννήσεως τού ηγέτη αυτού, αλλά προσδιορίσθηκε και η γεωγραφική θέση που επρόκειτο να γεννηθεί (Dr. Lohmer, Christus und die Astrologie, Baumgartenverlag, Warpe-Billerbeck 1955, σ. 16). Κατ’ αρχήν στο Ματθ. β’ 1 δεν αναφέρονται μάγοι εκ Βαβυλώνος, αλλά μάγοι από ανατολών. Εδώ μπορούμε να υποθέσουμε την ανατολή τού ήλιου, μπορούμε όμως να εκλάβουμε ως ανατολάς και κάποια περιοχή που βρίσκεται ανατολικά της Ιουδαίας. Επομένως ο Ισχυρισμός ότι ήσαν μάγοι από την Βαβυλώνα είναι καθαρή φαντασία. Οι αστρολόγοι συνδέουν το πρόσωπο τού Χριστού με τον Κυρίαρχο πάνω σε μια Εποχή ή σε ένα Κοσμι­κό Μήνα. Ο Χριστός, λέγουν, είναι ο Δάσκαλος της Εποχής των Ιχθύων. Κατά συνέπεια, με την έναρξη της Εποχής αυτής ανεμένετο από τους αστρολόγους να εμφανισθεί στη γη και ο Δάσκαλος (Αβατάρ) αυτής της εποχής, δηλαδή ο Χριστός. Όμως οι μάγοι, σύμφωνα με το Ευαγγέλιο, δεν αναζητούν κάποιο Ηγέτη τού Κοσμικού Μήνα των Ιχθύων, αλλά ρωτούν: που έστιν ο τεχθείς βασιλεύς των Ιουδαίων; (Ματθ. 6′ 2). Το Ευαγγέλιο δεν μιλάει για κάποιο υπολογισμό τού τόπου γεννήσεως με βάση τους συνδυασμούς των αστέρων. Οι μάγοι ακολουθούν ένα ορατό αστέρι: είδομεν γαρ αυτού τον αστέρα εν τη ανατολή και ήλθομεν…. Παρετήρησαν δηλαδή το αστέρι εκείνο και δεν έκαναν κάποιους υπολογισμούς. Ο F.W. Haack, συγκρίνοντας τους μάγους από ανατολών με τους σημερινούς αστρολόγους, υπογραμμίζει ότι οι μάγοι εκείνοι δεν μπορούν να ταυτιστούν με τους σημερινούς αστρολόγους. Ο σημερινός αστρολόγος βρίσκεται σε αντίθεση με τον αστρονόμο η με τον επιστημονικό παρατηρητή των άστρων. Η διάκριση ανάμεσα στον αστρονόμο και τον αστρολόγο δεν υπήρχε κατά την επο­χή τού Ιησού Χριστού. Στους ειδικούς, που κατά την αρ­χαιότητα εξέταζαν τα άστρα, δεν έχουμε μόνο τους προ­γόνους των αστρονόμων, αλλά και τους προπάτορες των αστρολόγων. Δίπλα από τους μάγους, δηλαδή τους σοφούς από την Ανατολή, υπήρχαν και οι επαγγελματίες μάντεις, που στη μέθοδο τους δεν διέφεραν καθόλου από τους σημερινούς αστρολόγους των ωροσκοπίων. Για τέτοιους μάντεις δεν γίνεται λόγος στο δεύτερο κεφάλαιο του Ευαγγελίου τού Ματθαίου. Το αστέρι λοιπόν της Βηθλεέμ δεν έχει καμμία απο­λύτως σχέση με τους σημερινούς αστρολόγους. Αλλά και οποιοδήποτε άλλο εδάφιο της Αγίας Γραφής κι αν επικαλεσθούν οι αστρολόγοι, δεν λέει γι’ αυτούς τίποτα, γιατί σίγουρα είναι άσχετο: Δεν μπορούμε να το ερμηνεύσουμε με τρόπο που να ακυρώνει το κύριο μήνυμα της Βίβλου. Τα μόνα σχετικά εδάφια της Γραφής, που αφορούν τους αστρολόγους και όλους τους μάντεις, είναι εκείνα, με τα οποία ο Θεός μας συνιστά να μην έχουμε σχέση μ’ αυτούς. Δεν παραλείπει μάλιστα να υπογραμμίσει τις συνέπειες, στην περίπτωση που θα παραβούμε το θέλημά Του. Αυτό θα φανεί και πιο κάτω.